سه الگوی ارتباطی ناکارآمد در تعارضات زناشویی عبارتند از:
تهاجم_تهاجم،
کناره گیری_کناره گیری
کناره گیری_تعقیب.
این الگوها به دلیل قطع ارتباط، منجر به انباشته شدن مشکلات حل نشده می شوند.
ریشه این نوع الگوها به سبک های دلبستگی زوجین برمی گردد. وقتی فردی دارای سبک دلبستگی ناایمن باشد، در رابطه از تهدید شدن می ترسد و احساس امنیت نمی کند و برای محافظت از عزت نفس آسیب دیده خود به صورت تهاجمی که نمود ظاهری آن خشم است پاسخ می دهد. البته اجتناب و کناره گیری هم یک نوع خشم می باشد.
وظیفه درمانگر این است که نیازها و احساسات انکار شده و حل نشده گذشته را به سطح آورد و وقتی شریکی نیازها و احساسات آسیب دیده خود را ابراز می کند، دیگری شریک خود را به شکل متفاوتی درک می کند. این امر خود منجر به تغییر در سبک پاسخگویی او به شریکش می شود. برای مثال وقتی مرد دلیل کناره گیری خود را از زن، بی کفایتی و ترس خود بداند، این امر ممکن است دیدگاه زن را نسبت به کناره گیری او تغییر دهد. این شکل افشاگری منجر می شود که زن به جای اینکه او را طرد کند و بی تفاوت تلقی کند، او را درگیر احساس بی کفایتی و ترس های خودش بداند. این ادراک جدید زن منجر می شود که او با حمایت بیشتری از قبل به مرد پاسخ بدهد و در نتیجه سبک سالمی از ارتباط جدید بین دو طرف برقرار می شود.
تعیین وقت مشاوره:
۰۲۶-۹۱۳۰۱۵۵۰
۰۲۶-۹۱۳۰۱۵۴۹
۰۲۶-۳۲۲۳۲۷۰۳
۰۹۱۲۷۶۵۵۰۳۸
کودکان تحت تاثیر پدرانی هستند که از نظر عاطفی حضور دارند، برای فرزندان خود ارزش قائل میشوند و در ناراحتیها و نگرانیها میتوانند فرزندانشان را آرام کنند
اما در عوض پدرانی که خشونت میوزند، عیبجو هستند، فرزند خود را تحقیر میکنند یا از نظر عاطفی سرد هستند میتونن بشدت به فرزند خود آسیب برسانند.
شواهد علمی حاکی از آن است که پدرهای علاقهمند به ویژه آنهایی که از نظر عاطفی در دسترس هستند، در خوشبختی فرزندانشان نقش منحصر به فردی را ایفا میکنند....
.
.تعیین وقت مشاوره:
۰۲۶-۹۱۳۰۱۵۵۰
۰۲۶-۹۱۳۰۱۵۴۹
۰۲۶-۳۲۲۳۲۷۰۳
۰۹۱۲۷۶۵۵۰۳۸